En toen lag ik in het ziekenhuis!

Oh jee, ik mis wat onder mijn voet. Het voelt heel naar. Mijn man komt de gang in nadat hij mij heeft horen roepen. Ik sta met mijn platte voet op de grond nadat ik de laatste trede van de trap heb gemist.

Misschien is het alleen gekeusd?
Gelukkig doet het niet heel veel zeer, maar dat er iets niet goed is voel ik wel. Of misschien valt het mee? Ik strompel naar de bank en ga liggen. Ik ben een beetje misselijk, zou dat een teken zijn?

Ik twijfel. Misschien is het alleen gekneusd en kan ik zo weer aan het werk? Ik heb namelijk een afspraak. Er gaat van alles door me heen. Maar ik weet het eigenlijk wel. Foute boel!!!

Opereren?!?!
Op de spoedeisende hulp wordt mijn vermoeden bevestigd: 2 gebroken middenvoetsbeentjes. De ene breuk is gecompliceerd. "Dat wordt opereren", hoor ik in de wandelgang. Opereren?!?!

Ik voel vanuit mijn tenen de paniek opkomen en hoop dat het meevalt. Dat hoor ik komende week bij de chirurg. Ik krijg voor een paar dagen dat fijne zware witte gips en ben meteen beperkt. Wat een gedoe!



Maar er is ook een ander gevoel
Maar eigenlijk meteen merk ik ook een ander gevoel op. Opluchting en blijdschap. Ondanks alles weet ik dat dit mij gaat helpen. Dit gaat mij iets brengen, al weet ik dan nog niet wat.

Nu, na bijna 10 weken, is mijn oogst heel duidelijk! Ik mag meer luisteren naar mezelf. Luisteren naar mijn lichaam, maar ook zeker naar mijn gevoel.

Mijn gevoel dat zo verdomd goed weet wat ik wel en niet wil. Of zou moeten doen, maar dat ik altijd maar aan de kant schuif. Voor de lieve vrede of om de harmonie te bewaren. Zodat er geen ruzie komt.

Maar daarmee ontketende ik een oorlog in mezelf. Die zijn beloop kreeg in een val van de trap.

Mijn manier van werken is niet 'normaal'
Ik miste één treetje maar ik kreeg er zoveel voor terug. Ik heb meer contact met mijn lijf en ik luister beter naar mijn gevoel.

Daardoor heb ik ook gemerkt dat ik een manier van werken heb die niet 'normaal' is. Niet normaal omdat werken meestal inhoudt dat je heel druk bent. Of het druk hebt. Mijn overtuiging is dat ik iets moet DOEN, hard moet werken.

Maar mijn beste ideeën en ingevingen komen heel duidelijk omhoog in rust. Alleen is het erg lastig rust nemen als dat van jezelf niet mag. Omdat dat 'niet hoort'. Of omdat 'dat toch niet werkt'. Dat was meteen het begin van mijn bijzondere reis, die nog steeds voortduurt.

Door mijn eigen proces en transformatie, ondergaat ook mijn aanbod een transformatie. Binnenkort vertel ik je daar heel graag meer over!

Wil jij op de hoogte gehouden worden van mijn nieuwe aanbod, schrijf je dan in voor mijn InspiratieMail.

10-07-2021