‹ Terug

 

Onze innerlijke klok geeft aan wat we kunnen doen om dichterbij onszelf te komen

 

“Ik heb eigenlijk 48 uur in een dag nodig!” verzuchtte Thea pas. Ze heeft inmiddels zó veel klanten. En dat was voordat ze in het VIP-traject stapte wel anders, maar laat ik bij het begin beginnen. De start van het traject.

Thea kijkt me nieuwsgierig aan, vol spanning. Ze is al langer klant, maar tijdens dit traject wil ze graag op haar bedrijf focussen. "Ik probeer het te doen zoals ‘het hoort’, maar ik wil het ook zo graag op mijn eigen manier doen. En dat lijkt me maar niet te lukken!", zegt ze moedeloos. Ik zie aan haar gezicht dat ze de wanhoop nabij is.

Ik zie het terug in de horoscoop
En als ik in haar horoscoop kijk, zie ik deze innerlijke strijd ook terug. De belangrijke plaatsing van de planeet Saturnus, die het graag doet zoals het hoort, valt me meteen op. En ook Uranus, die symbool staat voor onze behoefte aan authenticiteit en uniciteit, staat heel sterk. Ik begrijp dus precies wat ze zegt. Ik zie het terug in de horoscoop.

 

In deze eerste sessie benoem ik wat er de komende maanden voor de deur staat en waarin Thea uitgenodigd wordt, waar er van haar een ontwikkeling gevraagd wordt. De beweging in een horoscoop zie ik als een soort klok die aangeeft waar de groei zit. Deze innerlijke klok geeft aan wat we kunnen doen om dichter bij onszelf te komen. Het is dan als het ware ‘de goede tijd’.



Ze verlangt ernaar authentiek te zijn in haar bedrijf
Tijdens de volgende sessies in het VIP-traject sparren we met elkaar over wat ze meemaakt in haar dagelijkse leven en wat er gebeurt in haar bedrijf. Het VIP-traject is namelijk speciaal afgestemd op Thea. Steeds op de momenten dat er in haar horoscoop iets speelt, spreken we af. Ze herkent dan ook tijdens elke sessie wat ik benoem en dat blijkt heel helpend. "Omdat jij zegt wat er in mij leeft en er woorden aan geeft, kan het landen en mag het er voor mezelf ook zijn", geeft ze me terug.

 

We hebben het tijdens het traject regelmatig over het innerlijke conflict waar ze eigenlijk steeds in zit. Het conflict tussen de twee delen in haar, waar Saturnus en Uranus symbool voor staan. Het ene deel (Saturnus) wil het blijven doen zoals ze het kent, want dat voelt natuurlijk heel veilig. Het andere deel in haar (Uranus) verlangt er juist naar om authentiek te zijn in haar bedrijf. Om het op haar eigen manier te mogen doen.

 

‘Wie zit er nou op mij te wachten?’
Het blijkt dat ze heel goed weet wat ze wil, maar als een berg opziet tegen de uitvoering. Ze kan het zelfs al voor zich zien. Maar telkens als ze het voor zich ziet, komt meteen dezelfde vraag omhoog: “Wie zit er nou op mij te wachten?”

De angst van Saturnus is voelbaar. En ik zie dat de schouders van Thea meteen naar voren gaan hangen. "Het voelt ook zo zwaar als ik het moet doen zoals het hoort. Dat verstikt me!" Ik zie aan haar hele houding dat Saturnus in haar geraakt is. Ze voelt nu vooral de angst om het niet goed te doen als ze het anders doet.

Saturnus wil ons namelijk graag op het rechte pad houden, wil ervoor zorgen dat we veilig zijn en veilig blijven. En dat maakt helaas vaak dat we in een oud patroon blijven hangen en het blijven doen zoals we het kennen. We volgen op die manier de normen en waarden die we (vaak al van jongs af aan) meekrijgen. We willen er zeker van zijn dat we het doen zoals ‘het hoort’. Want dan gaat het goed, dat hebben we immers zo geleerd.

Maar als we te ver doorgaan in deze modus, wordt het leven heel zwaar en drukkend. Vol verplichtingen en verantwoordelijkheden.

 

We worden een soort robot als we alles volgens de regels doen
En langzaamaan ontdekken we dat Thea de energie van Saturnus altijd heeft gebruikt om 'niet boven het maaiveld uit te komen'. Maar haar verlangen om zichzelf te zijn en het te doen op haar eigen manier krijg steeds meer de overhand. Gelukkig maar! Want dat is precies de bedoeling. Haar innerlijke kompas is goed voelbaar.

Als ik Uranus benoem en uitleg, zie ik haar houding veranderen. Haar rug wordt rechter en ze krijgt een glimlach om haar mond. "Oh wauw, zo heb ik het nog nooit bekeken", zegt ze.

Ik heb aangegeven dat we een soort robot worden als we alles te veel via de regels willen doen. We worden dan star en rigide. En dan komt Uranus langs, als het tijd is om uit zo'n patroon te komen. Zodat we dichter bij onszelf kunnen komen. En kunnen gaan zien waarin we uniek zijn.

 

Breng zelf een kleine verandering in
"Het voelt eigenlijk steeds alsof ik al het oude achter me moet laten voor iets wat ik nog niet ken en dat vind ik doodeng", zegt ze ineens. Het is de laatste sessie van het traject.

Ik leg uit dat Saturnus ook de planeet is die symbool staat voor onze behoefte aan vorm en structuur. En dat hij mede onze identiteit heeft helpen opbouwen Dus ja, tuurlijk is dat doodeng! Saturnus is bang dat het nu ‘fout’ gaat en we niet meer veilig zijn.

Daarom adviseer ik Thea om met iets kleins te beginnen. “Breng zelf een kleine verandering in. Dan merk je dat er niets gebeurt en dat de rest van jou gewoon jij blijft”.

Haar ogen gaan meteen twinkelen. “Ik weet al wat ik ga doen! Er ligt al heel lang een idee op de plank en ik denk dat het daar nu de tijd voor is". Ze vertelt me dat ze steeds te bang was om dit idee uit te voeren en uit te dragen. Vooral omdat ze het dan anders ging doen dan ze heeft meegekregen tijdens de opleiding.

 

Uranus is geen vijand van buiten
Van binnen voel ik van alles borrelen, want dit is het moment waar ik altijd zo blij van word! Het moment waarop de innerlijke strijd voorbij is en Thea kan voelen dat Uranus geen vijand van buitenaf is, maar een deel van haar. Een deel dat gezien wil worden. Wat een fantastisch ‘werk’ heb ik toch!!


Ben jij ook toe aan een verandering of voel je de behoefte om rebels te zijn? Je houdt je Uranus tevreden door zelf een verandering in te zetten. En dat kan zoiets simpels zijn als een andere route nemen naar je werk. Het gaat Uranus er namelijk om dat je uit de automatische piloot komt. Dat je nadenkt over wat je doet en waarom je het doet. Vanuit jouw eigenheid.